Practice What You Preach: op vaste tijden opstaan en naar bed

In onze rubriek ‘Practice what you preach’, gaat een medewerker van Tsuru elke keer aan de slag met een van onze eigen adviezen. Dat moet ons als gezondheidsplatform wel makkelijk afgaan. Toch?

In deze blog gaat cardioloog en gezondheidsexpert drs. Ruud van Langeveld aan de slag met het leefstijlgebied slaap:

Sommige regels kloppen. Er zijn regels in het leven die je altijd en overal kent, herkent en respecteert. Een waarheid als een koe dus. het zijn hele simpele regels, want in die simpelheid zit vaak de kracht. Een voorbeeld:

Vroeg opstaan, om 6 uur naast je bed staan dus. (Maar helaas, dan er ook weer vroeg in, om 10 uur van de nog redelijk jonge en maagdelijk onbeschreven avond). Mooi voornemen op oudejaarsavond, maar zeker gedoemd om te belanden op de niet uitgevoerde wenslijst. Bij mij. En dat ondanks de simpelheid. Waarschijnlijk gewoon niet op mijn bioritme geschreven.

Ik heb mijn “Practice What You Preach” verlegd naar een ander accent. Eentje die ik niet alleen heel belangrijk vind, maar ook nog eens echt kan gebruiken. Eentje waar ik veel moeite mee heb, maar ook geweldig mis. Ik weet nu al dat het toepassen mij enorme voordelen gaat brengen. Dit is het advies waar ik mee aan de slag ga:

“Blijf je ritme aanhouden van dezelfde tijd naar bed en weer opstaan.

Regelmaat blijft het fundament waarop je een slaaproutine bouwt. Als je dat loslaat, komt er chaos voor in de plaats. Daar is je lichaam niet bij gebaat.

-Ook al heb je slecht geslapen, sta op een vaste tijd op.
-Blijf ook in het weekeinde hetzelfde wekelijkse ritme aanhouden. Wat je niet moet doen is uitslapen. Zo dwing je jezelf je slaap in te halen binnen jouw gebied van normale slaapuren.”

Simpel inderdaad, maar ook basaal. Eigenlijk de meest fundamentele regel in de slaapwetenschap. Hoofdregel 1. De rest is een klein beetje bijzaak, vind ik.

Iedere dag slapen van 11 tot 7.  Of van 12 tot 8. Ik vind het lastig. De ene avond zak ik halverwege in en ga met een tevreden gevoel naar bed. De volgende dag tolt van alles door mijn hoofd en is alles interessant en spannend om nog te ondernemen… en wel diezelfde avond nog! Dan wordt het geheid om en nabij middernacht als ik ga liggen. Zelfs nog later soms.

‘s Avonds veel gedaan, maar de volgende ochtend betaal ik de prijs. Niet uitgeslapen. Ook niet als ik langer kan blijven liggen. Geen regelmaat. Het ontbreken ervan blijkt mijn ontspannende slaap te  verpulveren. Het maakt mij helemaal niet uit hoe laat ik naar bed ga, zolang het maar op gelijke tijdstippen is. Zodat ik ook weer op dezelfde tijd kan opstaan. Want als dat varieert (het weekend!) is er ‘s avonds helemaal geen peil meer op te trekken.

Benjamin Franklin zei ooit: “Early to bed and early to rise makes a man healthy, wealthy and wise.“

Als je early vervangt door same time, mag je mij later ook op een tegeltje zetten.