Top

Vermoeid na een dag videobellen? Zo pak je dat aan

Als je iets vaak doet, dan word je er vanzelf beter in, zo luidt een gouden regel. Maar dat lijkt niet te gelden voor videobellen. Ook nu we een jaar zoomen en teamsen zijn we nog bekaf. We doen het dan ook niet goed.

“Neem een pauze tussen je vergaderingen in.” Mark Tigchelaar benadrukt het meerdere keren. Hij studeerde neuropsychologie en specialiseerde zich in het verbeteren van prestaties en het optimaal benutten van het brein.

“We plannen vaak de ene vergadering na de andere. Met twee klikken zit je in de volgende meeting. Maar juist die ene korte pauze die je bij een fysieke vergadering hebt, door even naar een andere zaal te lopen of koffie te pakken, is heel belangrijk,” aldus Tigchelaar.

EEG

Uit kleinschalig onderzoek van Microsoft blijkt dat we echt korte pauzes nodig hebben. Veertien proefpersonen werden terwijl ze werkten met een speciale muts op aan een EEG-machine (die de elektrische activiteit van de hersenen meet) gekoppeld.

De ene dag hadden ze vier vergaderingen van een half uur, waarbij ze continu doorgingen.

Effect van pauze

De andere dag werd tussen die vier online vergaderingen in steeds tien minuten gepauzeerd, waarbij met een speciale meditatieapp werd gemediteerd.

“Je zag dat het stressniveau bij de deelnemers die geen pauzes hadden, gigantisch steeg. Bij de mensen die wel even tijd namen, is dat niet zo.”

Brein

Tigchelaar spreekt over het default mode network, een netwerk van gebieden in ons brein dat vooral actief is in een toestand van rust, waarin we niet op de buitenwereld zijn gericht. Als we werken of aan een specifieke taak denken wordt dit netwerk gedeactiveerd, en neemt het taak-positieve netwerk de taak over.

“Die kleine oplaadmomentjes zijn essentieel om het cortisolniveau (stresshormoon) op een laag peil te houden. Zelfs als je bij een vergadering achterover kunt leunen en het woord niet hoeft te voeren, is je brein steeds bezig.”

We zijn inmiddels wel gewend aan de techniek na zoveel uur videobellen. “Maar alleen al het feit dat we onszelf in beeld zien, geeft heel veel spanning. Hoe zie ik eruit, hoe kom ik over?”

Tips

Een praktische tip: Plak je eigen gezicht op het scherm af met een post-it. “Sommige softwareprogramma’s bieden ook al de mogelijkheid om jezelf weg te klikken. Dat biedt meer cognitieve rust. Je hoeft een balletje minder in de lucht te houden als je je geen zorgen maakt over je uiterlijk.”

Zijn al die videovergaderingen wel nodig?, vraagt Tigchelaar zich verder af. “Zet bij het videobellen een keer de video uit, als je zonder speciale apparatuur toch met meerdere mensen wilt bellen. En als er maar twee mensen zijn of als je een conferentiegesprek kunt voeren, bel dan ouderwets. Dan kun je tegelijkertijd een rondje lopen, even een andere omgeving zoeken.”

Opladen

Ook dan geldt: zorg na afloop voor oplaadmomenten. “We praten vaak een uur lang, omdat die tijd is ingepland. Vergader van dat uur maar drie kwartier, dan heb je tijd voor ontspanning.”

Afleiding zoeken bij het videobellen kan ook helpen. Ga staan als je een bureau hebt dat omhoog kan. Of ga fietsen op een speciale bureaufiets.

Verkeerde doelen

We zetten videobellen voor de verkeerde doelen in, meent Stefan van der Stigchel, hoogleraar cognitieve psychologie aan de Universiteit Utrecht.

“Het is eigenlijk bedoeld om powerpointslides te delen. En als je iemand nog helemaal niet kent, kan visueel contact ook fijn zijn. Je bouwt dan sneller een band op. Maar voor routinematige vergaderingen is het niet nodig.”

Benen

Pak dan de ouderwetse telefoon en bel gewoon, adviseert Van der Stigchel. Ook hij stelt dat onze hersenen teveel belast worden omdat we over onze eigen looks nadenken. “Als ik telefoneer, kan ik gerust mijn benen op tafel leggen. Maar bij videobellen kun je je niet concentreren op de spreker, omdat je ook op je eigen spiegelbeeld zit te letten.”

Je wordt bovendien geacht stil te zitten en in de buurt van het scherm te blijven. “Bellen geeft vrijheid. En het belang om elkaar te zien in het kader van de teambuilding wordt overschat. Dan kun je toch beter een keer in het echt afspreken.” 

Oogbewegingen

Alleen bij brainstormsessies waarbij creativiteit nodig is kan videobellen een toegevoegde waarde zijn, aldus de hoogleraar. “Wat ook niet helpt, we kijken elkaar niet echt aan bij Zoom of Teams. Je kijkt in de camera, maar als die niet exact op de juiste plek zit moet je altijd je hoofd of ogen een beetje draaien. En dat ziet de ontvanger.”

Nieuwe technieken waarbij een algoritme de oogbewegingen corrigeert en het gezicht licht vervormen moeten dat verhelpen.

Virtual reality

De hoogleraar vergelijkt videovergaderen met slechte virtual reality. “Je moet je verplaatsen in de werkkamer van je collega. Maar daar ben je niet echt, waardoor dat lastig wordt. We focussen ons op een klein scherm en beeld en geluid lopen ook nog eens vertraagd binnen.”

Bij goede virtual reality is dat anders. “Ik denk wel dat dat de toekomst heeft. Er wordt al mee geëxperimenteerd. Alle deelnemers aan een vergadering kunnen een vr-bril opzetten. Projecteer jezelf in de park, waarbij je samen een wandeling maakt.”

Zoom zombies

Videobellen is vermoeiend. 54 procent van de Amerikanen stelt zelfs dat ze na een videogesprek moeite hebben zich te concentreren in de auto, zo bleek uit onderzoek van een verzekeringsmaatschappij onder 1819 automobilisten dat in april gepresenteerd werd. De onderzoekers spreken over Zoom Zombies.

Des te jonger, des te groter de concentratieproblemen. De generatie Z had de meeste (65 procent) problemen. Bij millennials was dit 61 procent en bij generatie X (tussen 1960 en 1980 geboren) gaat het om 48 procent. Wel moet daarbij aangetekend worden dat jongeren minder rijervaring hebben en dus minder op routine rijden.

Ook uit onderzoek van RTL Z in december 2020 bleek dat we doodop zijn van het videobellen. Niet effectief en behoorlijk vermoeiend, zo zeggen veel (68 procent) werkenden.

Bron: RTL Nieuws

Gebied(en):

  • Ambitie

Bron: Het Tsuru Team

Share