Waar komt die klimaatstress eigenlijk vandaan?
Zorgen om de toenemende hittegolven, smog, ziektes die onze kant op komen en vervuiling. Veel mensen kampen met enige vorm van klimaatstress. Toch blijft het vooral bij angst en schuldgevoel, wat juist een gat in de markt blijkt te zijn.
Zorgen over klimaatverandering dragen bij aan schuldgevoelens, stress en soms zelfs depressie. Coaches en psychologen spelen hier op in door cursussen en workshops aan te bieden, waardoor je beter leert omgaan met deze zogehete ‘klimaatstress’. Is dat slechts van voorbijgaande aard of schuilt er toch iets serieus achter?
De schuld krijgen
Vlieg je graag naar verre bestemmingen? Dat is dan minstens een paar duizend kilo CO2 uitstoot. Douchen? Hoe langer, hoe meer waterverspilling. Nog niet gesproken over alle toekomstige hittegolven en infectieziekten die invloed hebben op onze gezondheid.
Mensen steken elkaar graag aan als het om vervuiling en klimaatproblematiek gaat. Dat leidt soms tot schuldgevoelens en de angst om het over klimaatstress te hebben. We durven er bijvoorbeeld niet meer vrij voor uit te komen of raken overbezorgd. Dat achter deze angst een prima verdienmodel kan worden gehangen, hebben veel aanbieders al ontdekt.
Zorgen om het milieu… en de media
Klimaatvriendelijk wordt steeds belangrijker, maar ondanks dat blijven we ‘uit gewoonte’ nog steeds vervuilen. Dit bleek uit onderzoek van I&O Research in opdracht van Binnenlands Bestuur. Vliegen is goedkoop en snel. Lekker lang douchen ontspannend. Toch zit de angst voor klimaatrampen diep geworteld, al vanaf begin jaren nul. Sommige psychologen zien dat klimaatstress echt wat doet met de mentale gesteldheid van mensen. Het zijn vooral de negatieve berichten en prikkelende plaatjes over klimaatverandering die stof doen opwaaien. Een vermagerde ijsbeer bijvoorbeeld.
Bang maken als marketingtool
Hoewel de gevolgen van klimaatverandering op de lange termijn niet mis zijn, is bang maken ook een manier om mensen mee te krijgen. Klimaatverbetering is een proces dat blijft voortduren. Als individu pluk je er op de korte termijn geen vruchten van. Mogelijk denk je dan toch weinig verschil te kunnen maken. Denkt iedereen zo, dan gebeurt er inderdaad niets.
Samenvattend is klimaatstress een combinatie van de media die inspeelt op emoties, elkaar terechtwijzen, onvoldoende kennis en persoonlijkheidseigenschappen. Je kijkt of leest iedere dag het nieuws en vormt daar een (overwegend negatief) beeld bij, dat je weer kunt bediscussiëren met anderen. Of misschien wil je wel iets doen voor het milieu, maar weet je niet precies hoe je het meeste bij kunt dragen.
Tenslotte is er ook een groep mensen die goed zijn in anderen de schuld geven, maar zelf niets doen. Ben je van nature een angsthaas? Dan kan het gevoel van angst juist weer nieuwe angst oproepen.